اثر سدیم بنتونیت بر رشد، بقاء وترکیبات شیمیائی بدن فیل ماهی جوانHusohuso

به منظور بهبود و داوم غذای پلت شده برای فیل ماهی جوان، در محیط های کنترل شده و اثرات آن بر رشد و بقاء، یک آزمایش تغذیه ای با استفاده از سدیم بنتونیت بمدت 8 هفته انجام شد. چهار تیمار در سطوح 0, 1، 5/ 1 ،2درصد بنتونیت در سه تکرار برای هر یک با پروتئین (61/0±45) و چربی ثابت (77/.±16) فرموله و تنظیم شد. هم چنین تعداد سیصد هفتاد و پنج قطعه فیل ماهی جوان با میانگین وزنی (7/22گرم) بطور کاملاً تصادفی انتخاب و بین 15 مخزن فایبرگلاسی 500 لیتری ذخیره دار شدند. فیل ماهیان جوان تغدیه شده با جیره حاوی 30 گرم در کیلوگرم سدیم بنتونیت، بالاترین درصد رشد تغذیه ای مانند درصد رشد نسبی، کارایی پروتئین، راندمان غذایی را نشان دادند و تا سایر بیمارها دارای اختلاف معناداری بودند (05/0>P). نتایج حاصله تفاوت معناداری را در رشد وتغدیه ای در تیمارهای 1 (شاهد) و تیمار 5 نشان ندادند (05/0P). درصد بقاء درتیمارهای مختلف اختلاف معنادارای قابل ملاحظه ای را به لحاظ آماری نشان ندادند(05/0>P). نتایج تقریبی ترکیبات لاشه به غیر از خاکسترکل, بین کلیه تیمارها اختلاف معنادار قابل محسوسی را نشان ندادند (05/0<P). بطور کلی با در نظر گرفتن معیارهای رشد و راندمان غذایی تیمار سه با 5/1 درصد سدیم بنتونیت، عملکرد مطمئن تری را نشان می دهد. واژگان کلیدی: سدیم بنتونیت (sodium bentonite)، فیل ماهی جوان، عوامل رشد, ترکیبات شیمیایی لاشه